نوشته‌ها

منام شیراز خواست خدایی افسانه

لزوم توجه به پیامدهای اجتماعی نامگذاری معابر شهری

لزوم توجه به پیامدهای اجتماعی نامگذاری معابر شهری

ایسنا/فارس رئیس کمیسیون نامگذاری معابر و اماکن عمومی شورای شهر شیراز با بیان اینکه نامگذاری هر معبری، پیامدهای اجتماعی به دنبال خواهد داشت، بررسی و تحلیل همه جانبه نامگذاری معابر را ضروری برشمرد.

افسانه خواست خدایی بعد از ظهر سه‌شنبه ۱۶ شهریور در نخستین کمیسیون نامگذاری معابر و اماکن عمومی شهر شورای شهر شیراز که با حضور مدیر حوزه‌های علمیه فارس برگزار شد، گفت: نام خانواده‌هایی که چند شهید تقدیم دفاع مقدس کردند در اولویت نامگذاری است.

رئیس کمیسیون نامگذاری معابر و اماکن عمومی شورای شیراز افزود: در کنار نامگذاری، بنا داریم ساخت بنای یادبود شهدا را نیز در دستور کار قرار دهیم. 

عضو شورای شهر شیراز همچنین از تکمیل بانک جامع اطلاعاتی اسامی شهدا توسط کارشناسان کمیسیون نامگذاری خبر داد و خاطرنشان کرد: پس از تحقق، این مهم با توجه به اولویتهای نامگذاری، معابر و اماکن بی نام شهر شیراز نامگذاری خواهد شد.

خواست خدایی خاطرنشان کرد: بررسی کیفیت سامانه مدیریت نامگذاری معابر و اماکن منام، سیاستگذاری کمیسیون، بررسی کیفیت معابر از لحاظ مساحت و ارزش کیفی، جلوگیری از تکرار در نامگذاری معابر، هماهنگی بین دستگاه‌های خدمات‌رسان و شهرداری از لحاظ اطلاعات مکانی از  موضوعات مورد بحث در این جلسه است. 

حجت‌الاسلام استوار میمندی، مدیر حوزه‌های علمیه فارس نیز با اشاره به اهمیت کمیسیون نامگذاری شورا، گفت: امید است راه شهدا و سیره شهدا با اسامی که نامگذاری می‌کنیم، ترویج یابد. 

نامگذاری کوچه

روایت روستای «دینه‌ کوه» و کوچه‌هایی با نام مادران و مادربزرگ‌ها

روستای مادران ; روستایی که مردان به پاس قدردانی از زنان و مادران کوچه ها را به نامشان کردند

در روزهای اخیر تصاویری را در فضای مجازی مشاهده کردیم که گویای این مسئله بود که در روستایی به‌ نام دینه کوه از بخش الموت‌شرقی استان قزوین، نام کوچه‌هایش را به‌نام زیبای مادران و مادربزرگ‌ها نام‌گذاری کرده‌اند، نام‌هایی جذاب و دل‌نشین که هر کدام از آن‌ها یادآور خاطرات شیرین مادران روستایی و زحمت‌کش این مرزوبوم است که با دیدن تابلوی کوچه، تمام خاطرات این عزیزان زنده خواهد شد و لبخندی شیرین بر لبان انسان نقش می‌بندد.

فاطمه پیکانی، بانوی جوانی بوده که دهیار روستای دینه‌ کوه است و علی‌رغم این‌که در قزوین سکونت دارد، هفته‌ای ۴ روز برای حل‌ وفصل مشکلات مردم به روستای دینه‌ کوه می‌رود.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در رابطه با این نامگذاری‌ها می‌گوید: الموت‌شرقی یکی از محروم‌ترین بخش‌های استان قزوین است که مردمان زحمت‌کشی دارد. بنده با توجه به این‌که همیشه مشاهده می‌کردم زنان روستایی پا به‌ پای مردان در باغداری، کشاورزی، دامداری و دیگر کارها تلاش می‌کنند و در کنار آن باید به امورات منزل نظیر خانه‌داری و بچه‌داری و پخت‌وپز و دیگر امور نیز رسیدگی کنند اما متأسفانه علی‌رغم این تلاش‌ها در هیچ جا نامی از آنان برده نمی‌شود، به همین دلیل تصمیم گرفتم نام کوچه‌های روستا را به‌نام مادران و مادربزرگ‌ها نام‌گذاری کنیم که از این عزیزان تجلیل شود و نام آن‌ها زنده نگه‌داشته شود.

پیکانی گفت: این مسئله را با رئیس شورا و سپس با ریش‌سفیدان و معتمدین روستا مطرح کردم و خوشبختانه استقبال خوبی از این مسئله شد. البته بنده در برخی منابع خبری خواندم که نوشته‌اند نام کوچه‌ها به‌نام مادرانی که در قید حیات نیستند نام‌گذاری شده است. این‌گونه نیست، ما نام برخی کوچه‌ها را نیز به‌نام مادران یا مادربزرگ‌هایی که در قید حیات هستند نامگذاری کرده‌ایم و این عزیزان با این کار خیلی خوشحال شده‌اند. در مجموع نام ۳۶ کوچهٔ روستا تحت این عناوین نام‌گذاری شده است.

پیکانی اظهار می‌کند: حدود ۱۰ روز است که بحث نامگذاری کوچه‌ها انجام شده است و این نوع نامگذاری موجب شده تا روستای ما رنگ و بوی خاصی به خود بگیرد و همهٔ مردم جنب و جوش خاصی دارند. حتی برخی خانم‌ها می‌گویند چرا اسم ما را روی کوچه‌ها نگذاشته‌ای؟ می‌خندم و می‌گویم دیگر کوچه نداشتیم. جالب این‌جاست که چند روز پیش یکی از ریش سفیدهای روستا می‌خندید و به من می‌گفت شما برای ما عجب کاری درست کرده‌اید. گفتم چطور؟ گفت از صبح که در کوچه‌ها راه می‌روم دارم برای مادرانی که نیستند و اسمشان بر کوچه‌ها حک شده، فاتحه می‌خوانم. این روزها وقتی از کوچه پس‌های روستای دینه‌کوه گذر می‌کنم می‌بینم که برخی خانم‌ها ایستاده‌اند و با هم صحبت می‌کنند و با توجه به‌نام کوچه‌ها، از مادران و مادربزرگ‌ها سخن می‌گویند و از خاطراتی که با آن‌ها داشته‌اند. پشت هر کدام از این نام‌ها، داستان یا سرگذشتی نهفته است که یادآوری این سرگذشت‌ها شیرین و خاطره‌انگیز است.

*********************

جهت آشنایی با سامانه مدیریت نامگذاری معابر و اماکن منام اینجا کلیک نمایید

شهرداری اسکو

شهرداری اسکو به جمع مشتریان ساعی پیوست

شهرداری اسکو به جمع مشتریان ساعی پیوست

سامانه مدیریت نامگذاری معابر و اماکن شهری در شهرداری اسکو دراستان آذربایجان شرقی ، توسط شرکت مدرن اندیشان ساعی مستقر و راه اندازی گردید.این سامانه با حل مشکلات موجود در فرآیند نامگذاری معابر شهرداری دارای قابلیت ها و امکاناتی نظیر شناسایی هوشمند معابر بدون نام و با نام تکراری ، مکانیزه نمودن فرآیند نامگذاری از لحظه دریافت درخواست از طرف شهروندان تا نصب تابلو در معبر ، آرشیو الکترونیکی سوابق نامگذاری معابر و اماکن ، دریافت گزارشات شهروندان از مشکلات و معضلات معابر ، داشبورد گزارشات مدیریتی ، بانک اسامی و … میباشد. در سامانه منام میتوان اطلاعات تکمیلی معابر شامل: اطلاعات معبر ، وجه تسمیه ، تابلوهای نام معابر ، المان های معابر ، تصاویر معابر ، اطلاعات سواره رو ، اطلاعات پیاده رو و… مشاهده نمود.

سامانه نامگذاری معابر و اماکن منام مبتنی بر نقشه GIS شهری میباشد.

جهت آشنایی با سامانه منام اینجا کلیک نمایید.

نامگذاری قم

نامگذاری بیش از 2 هزار معبر در قم مزین به نام شهدا

بیش از 2 هزار معبر در قم مزین به نام شهداست

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، مهدی کلانترزاده یکشنبه شب در مراسم رونمایی از 40 پلاک کوچه و خیابان با نام شهدا با اشاره به آمار مربوط به نامگذاری معابر، اظهار کرد: از کل معابر نامگذاری شده 2 هزار و 136 معبر به نام شهدا در قم نامگذاری شده است و حدود 90 درصد معابر قم مزین به نام شهدای والا مقام است.
وی با اشاره به تفکیک درصد مناطقی که به نام شهدا مزین شده است، تصریح کرد: منطقه یک 95.6درصد، منطقه دو 63.1 درصد، منطقه سه 89 درصد، منطقه چهار 89.6 درصد، منطقه پنج 85 درصد، منطقه 6، 88.7 درصد، منطقه هفت 84.3 و منطقه هشت 86.3 درصد به نام شهدا مزین شده است.
مدیرکل ارتباطات و امور بین الملل شهرداری قم اضافه کرد: 27 کوچه و خیابان با عناوین دینی و مذهبی، 2 هزار و 136 کوچه و خیابان با نام شهدا، 57 کوچه و خیابان با نام طبیعت، 7 کوچه و خیابان با عناوین فرهنگی و تاریخی، 9 کوچه با عناوین سیاسی و 3 کوچه و خیابان با عناوین اقتصادی در قم نام گذاری شده است

مدیرکل ارتباطات و امور بین المل شهرداری قم گفت: 2 هزار و 136 معبر در قم به نام شهدا نامگذاری شده است که 90 درصد معابر را تشکیل می دهد.

تمامی فرآیند نامگذاری معابر و اماکن شهرداری قم توسط سامانه مدیریت نامگذاری معابر و اماکن شهری منام انجام میپذیرد.

منام

سامانه نامگذاری معابر و اماکن منام در شهرداری نسیم شهر راه اندازی شد

شهرداری نسیم شهر به جمع مشتریان ساعی پیوست

طی قراردادی فی ما بین شهرداری نسیم شهر و شرکت مدرن اندیشان ساعی ، سامانه مدیریت نامگذاری معابر و اماکن شهری منام در شهرداری نسیم شهر نصب ، عملیاتی سازی و راه اندازی گردید.

با عملیاتی شدن این سامانه شهروندان عزیز نسیم شهر با مراجعه به این سامانه دیگر نیازی به حضور در شهرداری یا سازمان‌های وابسته نخواهند داشت و از این طریق به ‌راحتی می‌توانند درخواست‌های نامگذاری خود را ارسال نموده و کد پیگیری دریافت نمایند.

این سامانه که مبتنی بر نقشه های شهری (GIS) میباشد ، تمامی مشکلات و معضلات موجود در زمینه فرآیند نامگذاری و تغییر نام معابر شهر را تسهیل نموده و موجب کاهش زمان آنها میگردد.

شناسایی معابر فاقد نام و با نام تکراری ، آرشیو سوابق نامگذاری ، بانک اسامی و گروه بندی نام ها ، ارائه گزارشات مختلف از اطلاعات معابر و … از امکانات و قابلیت های سامانه نامگذاری معابر شهرداری نسیم شهر(منام) میباشد. این سامانه در حال حاضر در شهرهای مختلف کشور مانند : قم ، اصفهان ، بوشهر ، سیرجان ، نیشابور و… در حال بهره برداری میباشد.

نامگذاری معابر

سامانه نامگذاری معابر مبتنی بر فناوری‌های ژئوماتیک راه‌اندازی شد

روابط عمومی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری : سامانه نامگذاری معابر مبتنی بر فناوری‌های ژئوماتیک راه‌اندازی شد.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از روابط عمومی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان (مدرن اندیشان ساعی) با همکاری ستاد توسعه فناوری‌های فضایی و حمل‌ونقل هوشمند معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با ایجاد سامانه نامگذاری معابر و اماکن مبتنی بر فناوری‌های ژئوماتیک، مسیر ساده‌سازی و کاهش هزینه‌های مدیریت نام‌گذاری معابر شهری را تسهیل کند.

گردش کار سریع و ساده از لحظه اعلام درخواست توسط شهروند یا سازمان متقاضی تا لحظه نصب تابلو نام معبر از ویژگی‌های این سامانه است. بدین‌صورت که شهروندان می‌توانند پس از ثبت درخواست خود از طریق وب یا اپلیکیشن موبایل شماره پیگیری دریافت کنند.

فرآیند نامگذاری معابر شهری با مشکلاتی مانند وجود معابر با نام‌های تکراری، وجود معابر بدون نام، تعدد نام‌ها برای یک معبر، نبود سیستم مناسب برای بایگانی تغییرات معابر و عدم مدیریت یکپارچه و هماهنگ بین سازمان‌های تصمیم‌گیرنده روبرو است که با این سامانه در کنار رفع مشکلات موجود، مزایایی به فرآیند نام‌گذاری ازجمله مکان‌محور بودن، ارائه گزارش‌های دقیق و متنوع، کاهش زمان تصویب نام و کاهش نامه‌نگاری‌ها اضافه شده است.

با عملیاتی شدن این سامانه شهروندان با مراجعه به این سامانه دیگر نیازی به حضور در شهرداری یا سازمان‌های وابسته نخواهند داشت و از این طریق به ‌راحتی می‌توانند درخواست‌های نام‌گذاری خود را مطرح کنند و با کد رهگیری پیگیری کنند.

نام گذاری معبر تهران

نام گذاری معابر پاسخی به تقاضای مردم است

به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد جواد حق شناس به صورت تلفنی میهمان برنامه تهران بیست بود و توضیحاتی در خصوص نحوه نامگذاری معابر شهری ارائه داد.

حق شناس در این برنامه سخنان خود را در پاسخ به سوال مجری برنامه مبنی بر اینکه ملاک نامگذاری ‌معابرچیست اینگونه آغاز کرد که: بر اساس قانون، شورای شهر می‌تواند برای معابر و اماکن، نام گذاری کند و در این راستا دو حوزه متفاوت وجود دارد؛ نخست معابر جدید التاسیس که می‌بایست نام گذاری شوند و در حوزه دوم ضرورت‌هایی که ایجاب می‌کند معابر قدیمی نام گذاری جدید شوند، نظیر نام گذاری بزرگراه رسالت به نام شهید سرافراز سردار سلیمانی.

رییس کمیسیون فرهنگی شورا در ادامه در پاسخ به این سوال مجری که این تغییر نام‌ها چه فایده‌ای برای مردمی که آنجا زندگی دارد گفت: قاعده نام گذاری در تمام دنیا این است که معابر از یک نام یکه برخوردار باشند، اما متاسفانه این رویکرد در ۶، ۷ دهه قبل در تهران دچار خدشه شده و امروز معابری که نام‌های تکراری دارد بسیار است و این ضرورت را ایجاب می‌کند نام گذاری جدید صورت گیرد.

وی افزود: به عنوان مثال در شهر تهران ۲۵۰ معبر به نام مریم داریم و یا مواردی از این قبیل که می‌بایست تغییر نام دهند تا شهروندان دچار مشکل نشوند.

حق شناس در پاسخ این سوال مجری که انتخاب نام‌های جدید چگونه صورت می‌گیرد گفت: انتخاب نام‌های جدید بر اساس معیار‌هایی نظیر تقاضای ساکنان، هویت محله، فرهنگ و انتظار جامعه و ضرورت‌هایی که ایجاد می‌شود صورت می‌گیرد.

وی افزود: به عنوان مثال وقتی سردار بزرگی مانند شهید سلیمانی که جان خود را برای انقلاب و میهن و مردم فدا کرده اند می‌بایست معبری در خور به نام این شهید بزرگوار نام گذاری شود. در همین راستا بزرگراه رسالت که ۴۰ سال به این نام خوانده می‌شد تغییر نام داد و فکر می‌کنم این نام گذاری نیز در پاسخ به ۳ میلیون نفر جمعیتی بود که در مراسم تشییع وی شرکت کرده بودند و این شهید بزرگوار را بدرقه کردند. یا نام گذاری بزرگراه نیایش به نام آیت الله هاشمی رفسنجانی که ایشان نیز خدمات بی بدیلی را نثار انقلاب و مردم ایران اسلامی کرده اند.

حق شناس در ادامه و در پاسخ به این سوال مجری که چه تقاضایی برای تغییر نام خیابان سازمان آب به نام مهندس بازرگان بوده گفت: اتفاقا این تقاضا وجود داشته و این نام گذاری ۳۰ سال دیر انجام شده، در اینجا باید این نکته را متذکر شوم که شهر تهران با جمعیت ۱۰ میلیون نفری متعلق به همه با هر سلایق و افکاری هست.

وی ادامه داد: وقتی در تهران معابری به نام آیت الله کاشانی، فداییان اسلام و یا شهید نواب صفوی وجود دارد چرا نباید معابری به نام مهندس بازرگان و یا دکتر مصدق نام گذاری شوند!

وی افزود: این در حالی است که ما در تهران ۱۳ خیابان یا معبر به نام سازمان آب داریم.

حق شناس همچنین در خصوص نام گذاری بلوار فردوس غرب به نام ناصر حجازی گفت: این نام گذاری نیز بر حسب تقاضای شهروندان صورت گرفت و اینکه وقتی بزرگراه ستاری از میان بلوار فردوس گذشت این بلوار به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد و لذا قسمت غربی این بلوار را تغییر نام دادیم و بلوار شرقی با نام فردوس باقی ماند. این در حالی است که ناصر حجازی شخصیتی ملی و محبوب است و این را بگویم که با نام گذاری‌های صورت گرفته هزاران پیام تشکر برای ما آمده که نشان می‌دهد مسیر را درست رفته ایم.

وی افزود: طبیعتا در نام گذاری‌ها آنچه که مردم می‌خواهند مد نظر قرار می‌گیرد و شما می‌بینید از قدیم میدان‌هایی با نام‌های قدیمی وجود داشته اند نظیر میدان شهیاد و یا خیابا شاه رضا که مردم آنان را به نا ممیدان آزادی و خیابان انقلاب می‌شناسند و این تغییر نام‌ها مصطلح شده هر چند که برخی نام گذاری‌ها نیز پذیرفته نشده است و ما به این موارد نیز توجه کافی داریم؛ لذا اینگونه نیست که هر نام جدیدی مصطلح نشود.

منام

فرآیند نامگذاری معابر چگونه است؟

فرآیند نامگذاری معابر چگونه است؟

نامگذاری معابر، خیابان ها، میادین و بزرگراه‌ها به نام شهدا، شخصیت‌ها، چهره‌های برجسته علمی، فرهنگی، سیاسی و هنری اقدامی برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره و پاسداشت خدمات آنها است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، در هر کشور شخصیت‌های برجسته‌ای در حوزه‌های مختلف علمی، فرهنگی، هنری و سیاسی وجود دارد که در طول دوران زندگی خود خدمات زیادی به همه یا بخشی از افراد جامعه انجام داده‌اند؛ شاعرانی که با میراث گرانقدر خود زبان و هویت یک قوم را حفظ می‌کنند، هنرمندانی که فرهنگ یک ملت را پاس می‌دارند، رجال سیاسی که سبب نوسازی نظام اداری یا حفظ تمامیت ارضی یا جلوگیری از فروپاشی یک کشور می‌شوند، نیک‌اندیشانی که با دهش مال خود بخشی از نیازهای جامعه را تامین می‌کنند و شهدایی که با ایثار با ارزش‌ترین سرمایه وجودی خود خاک کشور را از تجاوز بیگانه حفظ و استقلال ملی را تضمین می‌کنند در عِداد این افراد قرار دارند.

معمولا مسئولان کشورهای مختلف برای پاسداشت یاد و خاطره این افراد اقداماتی را انجام می‌دهند که نامگذاری معابر، خیابان‌ها و میادین به نام این شخصیت‌ها از رایج‌ترین آن‌ها است. در کشور ما این اقدام بر اساس آیین‌نامه اجرایی و دستورالعمل آن انجام و مسئولیت نظارت بر آن بر عهده “شورای نظارت بر نامگذاری معابر” است که در سطوح مختلف ملی، استانی و شهرستانی تشکیل می‌شود.

بر اساس بند ب ماده ۷ “دستورالعمل اجرایی آیین‌نامه نظارت بر نامگذاری شهرها، خیابان‌ها، اماکن و مؤسسات عمومی” و بند ۲۴ ماده ۷۱ ‌قانون “تشکیلات، وظایف و انتخاب شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران” مصوب۱۳۷۵ نامگذاری معابر، میادین، خیابان‌ها، کوچه و کوی در حوزه شهری و تغییر نام آن‌ها توسط شورای اسلامی شهر انجام می‌شود.

بر اساس بند ۱ ماده اول “آیین‌نامه نامگذاری شهرها، خیابان‌ها، اماکن و مؤسسات عمومی” که در ۱۷ آبان ۱۳۷۵ به تصویب رسید، نام شخصیت‌های مهم تاریخ صدر اسلام و انقلاب اسلامی و شهدای گرانقدر آن و حوادث مهم تاریخ مبارزات اسلامی مردم ایران در اولویت نخست و نام‌ شخصیت‌های فرهنگی، ادبی، علمی، سیاسی و تاریخی ایران و اسامی راجع به اندیشه، فکر و هنر و نیز مظاهر طبیعت زیبای ایران در مرتبه بعد نامگذاری قرار دارد.

بر اساس بند ۷ این ماده نیز امکان نامگذاری شخصیت‌های سیاسی و مردمی و اماکن خارجی به منظور ایجاد پیوندهای سیاسی و فرهنگی با کشورهای دیگر وجود دارد، البته پیشنهاد این اقدام باید از سوی وزارت امور خارجه و باشد و به تایید شورای فرهنگ‌ عمومی کشور برسد تا قابلیت اجرا داشته باشد، از سوی دیگر در این زمینه اولویت با کشورهای اسلامی است.

در بند ۱۰ این ماده تاکید شده فروشگاه‌ها، شرکت‌ها و مراکز کار و پیشه باید از گذاشتن اسامی خارجی جدا خودداری کنند و نام این مکان‌ها باید فقط به زبان فارسی باشد؛ مگر در مواردی که‌ به تشخیص شورای فرهنگ عمومی این اقدام برای ایجاد پیوندهای فرهنگی، علمی و سیاسی ضروری باشد.

بر اساس بند ۲ ماده دوم این آیین‌نامه شهرها، شهرک‌ها، بندرها، رودها، جزیره‌ها، بزرگراه‌ها، خیابان‌ها، بازارها و کوچه‌ها، مدارس و مهدهای کودک‌ها، موسسات تحقیقاتی و مجامع علمی و ‌فرهنگی، تالارهای عمومی، بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی و درمانی، سینماها و مراکز تفریحی و باغ‌ها و بوستان‌ها، میدان‌ها و پایانه‌ها، فرودگاه‌ها، ‌ایستگاه‌های راه‌آهن، پالایشگاه‌ها، کارخانه‌ها، بانک‌ها، مراکز ورزشی و باشگاه‌ها، فروشگاه‌ها، شرکت‌ها و مراکز کار و پیشه که جدیدالاحداث است مشمول نامگذاری است و برای تغییر نام اینگونه مراکز نیز باید طبق دستورالعملی که شورای فرهنگ عمومی تعیین می‌کند، اقدام شود.

بر اساس بند الف ماده ۷ “دستورالعمل اجرایی آیین‌نامه نظارت بر نامگذاری شهرها، خیابان‌ها، اماکن و مؤسسات عمومی”  و ماده ۱۳ “قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۶۲” نامگذاری و تغییر نام شهرها بر عهده هیئت دولت است.

یادداشت از: عباس صادقی، خبرنگار خبرگزاری ایمنا

خیابان

ریشه «خیابان» از کجا آمده است؟

ریشه خیابان از کجا آمده است؟

اولین خیابانی که در تهران ساخته شد

شاید برایتان جالب باشد بدانید که تا قبل از دوره ناصری ما اصلا واژه‌ای به نام «خیابان» نداشتیم. ما اصلا خیابان نداشتیم. هرچه بود، کوی و برزن بود و آن هم پیچ‌درپیچ و باریک و درب و داغان. هرکسی هرجایی دلش خواسته بود خانه‌اش را به هرشکلی ساخته بود و تهران مازی پیچ‌درپیچ شده بود. تا اینکه نخستین خیابان به ‌صورت رسمی ساخته شد. ماجرای این خیابان را که می‌توان نخستین خیابان در تهران نامیدش، عباس منظرپور، در کتاب خودش به نام «در کوچه و خیابان(داستان‌های واقعی از تهران قدیم)» شیرین و شیوا تعریف می‌کند. اول اینکه می‌گوید:«کلمه خیابان واژه‌ای مغولی‌است. منتها آن مخلوقات (مغول‌ها) آن را «خیاوان» می‌نامیدند و آن جاده مشجری بوده که به یک باغ بزرگ می‌پیوسته… . و اما نخستین گذرگاهی که به این نام مسمی گشت، همین خیابان اسماعیل بزاز است»

اما داستان خیابان« اسماعیل‌بزاز» از زبان این تهرانی اصیل که ماجراهای جالبی را در همین کتاب در کوچه و خیابان… تعریف می‌کند:
«فاصله میدان شاه سابق (قیام کنونی) تا چهارراه مولوی، خیابان اسماعیل‌بزاز است و یا به گویش اهالی تهران قدیم «اسمال‌بزاز». وقتی ناصرالدین‌شاه تصمیم می‌گیرد تهران را بزرگ‌تر کند، می‌گوید برای این توسعه، خندق‌های قدیمی اطراف تهران را پر وبه جای آن خندق‌های جدیدی دورتر از مرکز شهر حفرکنند. بعد هم قرار می‌شود که هر کسی خندقی را پر کند، زمین‌های بایر دو طرف خندق را به او بدهند. «اسماعیل بزاز» هم این نقطه را انتخاب می‌کند و به آبادانی دوطرف خندق آن می‌پردازد و مردم هم کم به کم به این جای آباد شده می‌گویند خیابان اسماعیل بزاز». هرچند او بزاز بود اما به‌خاطر استعداد فوق‌العاده‌اش در طنازی، به قول آن روزی‌ها در زمزه «دلقک»های دربار ناصری درآمد. منظرپور در ادامه می‌نویسد: «به مناسب‌های مختلف، نمایش‌هایی در دربار برپا می‌کرد و در این نمایش‌ها، آزاد بود که هریک از رجال درباری و حتی شخص شاه را به باد انتقاد بگیرد؛کاری که کریم شیره‌ای و شیخ شیپور و… می‌کردند. اسماعیل بزاز، دسته نمایش هم درست کرده بود که باید آن را سَلَف مطرب روحوضی‌های بعدی دانست. لازم به یادآوری‌است که او، هم ورزشکاری نامی و هم مسلمانی واقعی و مومن بود…».

به هرحال اسماعیل‌ بزاز تصمیم می‌گیرد آن قسمت خندق را پر‌کند. اما مگر ساخت‌ وساز و آبادانی 2 سمت خیابانی به این طویلی آسان است؟ از شانس اسماعیل بزاز، همان وقت‌ها جشن ازدواج پسر رئیس صنف فخار (آجرپز) تهران پیش می‌آید و معلوم هم هست که رئیس چنین صنفی خیلی ثروتمند است. منظرپور می‌نویسد: «پدر داماد از اسماعیل بزاز خواهش می‌کند که با «عوامل» خود که در دربار نمایش می‌دادند در شب دامادی پسرش هنرنمایی کنند. اسماعیل‌بزاز که تا آن موقع در مجالس خارج از دربار به اجرای نمایش نمی‌پرداخت، پس از خواهش بسیار، تقاضای فخار را می‌پذیرد و شب جشن چنان هنرنمایی می‌کند که تا آن تاریخ نظیر نداشته. فردای جشن، پدر داماد می‌خواهد دستمزدی به او بدهد اما نمی‌داند چگونه؟ اسماعیل بزازبه هیچ وجه زیر بار دریافت دستمزد نمی‌رود ولی پس از اصرار فراوان پدر داماد می‌گوید: چون می‌خواهم اطراف خندق را بسازم شما برای من «مصالح بنایی» بیاورید. پدر داماد و سایر «مصالح‌سازان» آن‌قدر حواله لوازم بنایی برای اسماعیل‌بزاز می‌فرستند که او نه‌تنها زمین‌های موات دو طرف خندق، بلکه تا فاصله بسیار خارج از خندق به طرف جنوب را زیر ساختمان می‌برد. تمام ساختمان‌های شمال خندق را وقف مسجد خندق‌آباد (که پیش از او ساخته شده بود) می‌کند. در همان قسمت آب انبار بزرگ «اسماعیل بزاز» را می‌سازد که تا پیش از لوله‌کشی شهر، آب خوراکی اهالی را تأمین می‌کرد… . مهاجرانی از روستاهایی به خیابان آمدند و خانه‌ها را خریدند و سایر همشهری‌ها را هم به آنجا کشاندند».

او در ادامه نقل‌قولی هم می‌کند از یکی از اهالی قدیمی همین خیابان و توضیح جالبی می‌دهد: «اینکه ساکنان قدیمی خیابان محل خود را فقط «خیابون» می‌نامند، به این دلیل است که قبل از ایجاد آن چیزی به نام «خیابان» نه در تهران و نه در هیچ‌کجای ایران وجود نداشته و اصولا این واژه پس از به‌وجود آمدن آن، وارد فرهنگ ما شده است. خود به یاد آوردم که در هیچ تاریخ و دست‌نوشته و خاطراتی (البته قبل از دوره ناصری) به کلمه خیابان برخورد نکرده‌ام و از یکی، دو تاریخ‌دان و ادیب هم در این زمینه سؤال کردم و همین جواب را شنیدم. پس نتیجه می‌گیریم که اصطلاح «خیابان» با ایجاد خیابان اسماعیل بزاز وارد فرهنگ ما شده و قبل از آن دوران ما چنین واژه‌ای نداشتیم».

سامانه مدیریت نام گذاری معابر و اماکن شهری منام چیست؟

نام گذاری معابر

خیابان‌های کرمانشاه به نام مفاخر شهر نام گذاری می‌شود

خیابان های کرمانشاه به نام مفاخر شهر نام گذاری می شود

با پیشنهاد سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری، برخی از معابر کرمانشاه به نام مفاخر شهر نام گذاری میشود.

مهدی عبدالمالکی، معاون فرهنگی شهردار کرمانشاه در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه در فاز نخست این اقدام نام ۲۰ شخصیت و بزرگان کرمانشاهی زینت‌بخش معابری از کرمانشاه می‌شود، اظهار کرد: این اقدام همزمان با هفته فرهنگی و به مناسبت پاسداشت روز قلم صورت گرفته و سعی شده بسیاری از مفاخر و استادان شناسایی و کوچه و معبر محل سکونتشان به نام خودشان نام گذاری شود.

وی با اشاره به موافقت شهردار کرمانشاه با این پیشنهاد تصریح کرد: مقدمات این طرح مدت‌ها پیش در کمیته نامگذاری معابر شورای شهر مطرح شد و بعد از ارائه در صحن علنی شورا مجوز لازم را برای اقدام دریافت می‌کنیم.

رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری کرمانشاه با بیان اینکه مباحث مرتبط با هویت، همچون هویت ملی و بحران هویت یکی از مهم‌ترین مسائلی است که امروزه در کانون توجه صاحب‌نظران قرارگرفته است، گفت: تکرار اسامی مفاخر در میان شهروندان می‌تواند در هویت بخشی به نسل جوان شهر مؤثر واقع شود.

وی با اشاره به تأثیر این امر در هویت بخشی به محلات شهر کرمانشاه خاطرنشان کرد: نام‌گذاری معابر، بزرگراه‌ها و خیابان‌های مهم شهر به نام این مشاهیر و مفاخر، نشان از ارزش‌گذاری تاریخ فرهنگ و هویت یک شهر دارد.

عبدالمالکی افزود: این امر با دستور شهردار کرمانشاه، همکاری معاونت خدمات شهری و اداره زیباسازی شهرداری و تأیید شورای اسلامی شهر و در اسرع وقت انجام خواهد پذیرفت.

وی افزود: جهت آغاز این حرکت و در مرحله نخست نام ۲۰ نفر از مفاخر پیشنهاد داده شده که در مراحل آتی این اقدام استمرار خواهد داشت.

رئیس سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری کرمانشاه گفت: بیش از نیمی از سردیس مفاخر کرمانشاه با همکاری حوزه هنری آماده شده که با تکمیل این اقدام، افتتاح پارک مشاهیر نیز در دستور کار قرار دارد.

سامانه مدیریت نام گذاری معابر و اماکن شهری منام